Kliknij tutaj --> 🧨 stres w ciąży przez partnera

Gdy się stresujemy, wzrasta poziom kortyzolu, zwanego hormonem stresu, a obniża się poziom serotoniny i dopaminy w mózgu. Te ostatnie substancje są odpowiedzialne za przekazywanie sygnałów między neuronami w ośrodkowym układzie nerwowym. Przeciążenie tego mechanizmu może nieść poważne konsekwencje dla zdrowia. W porównaniu do 100 zdrowych pacjentek z grupy kontrolnej, znacznie więcej kobiet z grupy 93 badanych pacjentek ze zdiagnozowaną fibromyalgią potwierdziło doświadczenie przez ich matki dużego stresu w okresie ciąży jak np. utrata partnera, trauma fizyczna lub emocjonalna, brak środków do utrzymania. Przez dziewięć miesięcy w twoim organizmie mocno rządzą hormony. Estrogeny i progesteron działają na ciebie kwitnąco, ale też sprawiają, że wszystkie emocje odczuwasz bardziej intensywnie. Pod wpływem stresu organizm wytwarza hormon stresu - kortyzol, którego duże stężenie może spowodować wady rozwojowe płodu. Przemoc wobec kobiet w ciąży ma więcej konsekwencji niż myślimy. Niestety, przemoc domowa względem kobiet to wcale nie rzadkość. Może przybierać różną postać – od agresji fizycznej, przez seksualną, po dręczenie psychiczne. Jeśli poddana jest jej kobieta w ciąży, konsekwencje dotyczą nie tylko jej, ale i rozwijającego Przewlekły stres w ciąży wpływa jednak nie tylko na stan zdrowia kobiety, ale także na nienarodzone dziecko. Jak podkreślają lekarze, długotrwałe narażenie na wysoki poziom stresu, może skutkować takimi problemami jak wysokie ciśnienie krwi, choroby serca, a także podwyższone ryzyko przedwczesnego porodu lub urodzenia dziecka o Rencontre Gratuit Sans Inscription Sur Mobile. Zacznijmy od tego, że dziecko, które rozwija się w twoim brzuchu jest wrażliwe na zmiany hormonalne, którym podlegasz. Za stresem również stoją hormony (produkowane przez nadnercza kortykosterydy i katecholaminy). Jeśli w czasie ciąży przeżywasz długotrwały stres, czujesz silny lęk, dziecko jest narażone na ich prawdziwy zalew. Wysoki poziom hormonów może oznaczać dla dziecka kłopoty. Zobacz, jak sobie z tym radzić. Stres w ciąży jest niebezpieczny? Naukowcy spróbowali ustalić związek między bardzo silnym stresem przeżywanym przez przyszłą mamę i różnymi powikłaniami w ciąży. Stwierdzili, że skutkiem stres przeżywanego przez mamę może być: większe ryzyko poronienia (wysoki poziom adrenaliny może wywoływać przedwczesne skurcze macicy) urodzenie wcześniaka lub dziecka z niską masą ciała w skrajnych sytuacjach - rozszczep wargi u dziecka zaburzenia czynności mózgu dziecka w łonie mamy i tuż po narodzeniu, które mogą być przyczyną opóźnionego rozwoju zdolności ruchowych Jak to jest możliwe, że stres tak wpływa na dziecko? Hormony stresu mogą działać kurcząco na naczynia krwionośne, zmniejszając przepływ krwi w organizmie mamy, co ogranicza ilość płynącego do dziecka przez łożysko życiodajnego tlenu i substancji odżywczych. Maluchy zestresowanych mam po narodzinach mogą być przez to bardziej ruchliwe, rozdrażnione i kapryśne niż dzieci spokojnych kobiet. Jak sprawdzić, czy jestem narażona na stres w ciąży? Pomoże w tym odpowiedź na podane niżej 3 pytania: 1. Czy przeżyłaś w okresie ciąży jakieś bardzo stresujące wydarzenie, np. rozwód, straciłaś pracę, śmierć kogoś bliskiego? 2. Czy żyjesz w ciągłym silnym stresie wywołanym chorobą, brakiem oparcia w bliskich, pracą? 3. Czy łatwo wywołać u ciebie niepokój? Jeśli na któreś z tych pytań odpowiedziałaś „tak”, postaraj się zrelaksować i ukoić skołatane nerwy. Zrób to ze względu na dobro dziecka! Jak się zrelaksować w ciąży? Oto kilka metod, które na pewno pomogą ci wyciszyć się i zdystansować od codziennych problemów: Porozmawiaj z przyjaciółką lub mężem – może twoje problemy mają proste rozwiązanie? Idź do kina, teatru, przeczytaj książkę – rób to, co pomaga ci się wyciszyć. Weź prysznic i wyobraź sobie, że spłukuje on z ciebie wszelkie stresy. Idź do masażysty albo poproś partnera lub kogoś bliskiego, żeby wymasował ci plecy. Nie poprawiaj sobie humoru słodyczami – chwilowo poprawią ci nastrój, ale świadomość, że źle się odżywiasz, pogłębia stres. Edipresse Czy jest doraźny sposób na odstresowanie? Naturalną reakcją na napięcie albo niepokój jest zmiana sposobu oddychania na płytkie i nieregularne oddychanie górną częścią klatki piersiowej. Napięcie zmniejszą spokojne regularne oddechy. Weź powoli głęboki wdech przez nos (zamknij usta), poczuj jak płuca napełniają się powietrzem, a mięśnie brzucha unoszą. Zrób wydech ustami, powtarzaj ćwiczenie tak długo, aż poczujesz się rozluźniona. Odpędź wszelkie złe myśli! Nauka prawidłowego oddychania w ciąży przyda ci się też podczas porodu. Zobacz też: Jak mężczyźni radzą sobie z ciążą partnerki? Wiesz, jak dbać o zdrowie w ciąży? [TEST] Czego nie wolno w ciąży? 5 najważniejszych zakazów Na wstępie należy podkreślić, że stres to nieodłączny element życia i nie ma powodu, by nadmiernie go demonizować. Krótkotrwały, sporadyczny stres w ciąży nie zaszkodzi dziecku. Co innego, gdy stres jest długotrwały, silny i ciężko nad nim zapanować. Taka sytuacja może mieć , niestety, negatywne skutki dla rozwijającego się w brzuchu nerwy podczas ciąży – jak stres wpływa na ciążę?Stres w ciąży ma wiele poważnych skutków. Badania pokazują, że wydzielający się podczas trudnych sytuacji hormon stresu, kortyzol, w nadmiarze może przyczynić się do powstania wad rozwojowych płodu np. serca lub układu nerwowego. Ma on także niszczący wpływ na rozwijający się mózg, uszkadzając jego struktury odpowiedzialne za funkcje u kobiety stresującej się następuje spłycenie i skrócenie oddechu, co powoduje niedotlenienie dziecka, utrudniając jego prawidłowy reguluje również apetyt ciężarnej, często powodując jego brak, lub nadmierne przejadanie się najczęściej niezdrowymi pokarmami. Długotrwałe niejedzenie może wywołać niedożywienie płodu, podobnie zresztą jak przejadanie się. Wysoko przetworzona żywność nie dostarcza bowiem potrzebnych dla zdrowia substancji dowiedli także, że bardzo silny stres może spowodować większą podatność dzieci z takiej ciąży na wszelkie stresory. Może zwiększyć się również ich skłonność do depresji lub wykształcić się u nich osobowość denerwowanie się i zamartwianie obniżają również odporność przyszłej matki, co może prowadzić do różnych infekcji, które niekorzystnie oddziałują na rozwijające się w ciąży. Jak sobie z nim radzić?Skoro długotrwały stres w ciąży może być tak szkodliwy, to jak się przed nim ustrzec? Najlepiej skupić się na metodach naturalnych, które pozwolą nam się wyciszyć. Kobietom w ciąży zaleca się specjalne treningi jogi, które doskonale koją nerwy, a do tego wzmacniają całe ciało i przygotowują je do pomysłem będą także wszelkiego rodzaju medytacje i relaksacje, a także aromaterapia i masaże. Przyszła mama powinna pamiętać również o odpowiedniej, antystresowej diecie, bogatej w witaminy B1, B2, B6 i C, które mają korzystny wpływ na układ nerwowy. Sprawdź także jak przyjmować żelazo i zapominajmy także, że niezwykle istotne w sytuacjach stresowych będzie wsparcia partnera, rodziny i jest również, by dać sobie dużo czasu na spokojne przygotowanie się do narodzin dziecka. Wyprawkę dla niemowlęcia warto zacząć kompletować jak najwcześniej, by później nie musieć się tym martwić na ostatnią chwilę. Nie zapominaj o sobie! Przygotowana walizka do szpitala do porodu sprawi, że nie będziesz się musiała martwić o nie podczas pierwszych objawów wskazujących na rozwiązanie. Jeśli jednak, mimo zastosowań do powyższych punktów, stres nie chce Cię opuścić, być może powinnaś skonsultować się z psychologiem, który w profesjonalny sposób pomoże złagodzić dolegliwości i ustali przyczynę nerwów podczas ciąży. Nerwica w ciąży – objawy, leczenie, wpływ na dziecko Opublikowano: 16:51 Nerwica w ciąży to temat, który nie jest szczególnie popularny. Zanim jednak dziecko przyjdzie na świat, w głowie przyszłej mamy pojawia się wiele znaków zapytania. Czy dziecko urodzi się zdrowe? Jak je wychować? Czy dam sobie radę? Odpowiedzi na te i inne pytania mogą napawać niepokojem. Jeżeli dochodzą do tego huśtawki nastrojów, a ze strony partnera wsparcie nie jest zbyt duże, łatwo wpaść w pułapkę nerwicy. Jak sobie radzić z nerwicą w ciąży? Co to jest nerwica lękowa w ciąży?Nerwica lękowa w ciąży – objawyNerwica w ciąży – wpływ na dziecko i mamęNerwica w ciąży – jak sobie radzić?Nerwica a zajście w ciążę Co to jest nerwica lękowa w ciąży? Nerwica lękowa to rodzaj zaburzenia, u którego podstawy leży lęk. Związany jest on często z różnymi objawami somatycznymi. Ciąża to złożone zjawisko, które łączy się z szeregiem zmian zachodzących zarówno w organizmie, jak i w życiu osobistym. Jest ona czynnikiem, który w może prowadzić do wyczerpania psychicznego, a co za tym idzie – związek między nerwicą lękową a ciążą jest często bardzo widoczny. Warto zaznaczyć, że silne ataki nerwicy pojawiają się czasem również u tych mam, które urodzenie dziecka od dłuższego czasu planowały – jest to zatem kwestia bardzo indywidualna. Jednym z rodzajów omawianego zaburzenia jest nerwica serca – w ciąży objawia się ona kołataniem serca, bólami w klatce piersiowej, jak również dusznościami. Szczególnie groźnym połączeniem jest nerwica z depresją w okresie ciąży. Nie można bagatelizować ich objawów, ponieważ stany lękowe w ciąży są jedną z najczęstszych przyczyn przedwczesnych porodów, natomiast depresja znacznie zwiększa ryzyko powikłań ciążowych. Niestety, otoczenie często ignoruje symptomy tych zaburzeń, traktując lęk o zdrowie dziecka jako naturalny, a przyczynę chwiejności emocjonalnej upatrując wyłącznie w zmianach hormonalnych. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie umysłu WIMIN Głębokie skupienie, 30 kaps. 79,00 zł Zdrowie umysłu Good Sleep from Plants 60 kaps. wegański 45,00 zł 90,00 zł Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie umysłu Deep Focus from Plants 60 kaps. wegański 45,00 zł 90,00 zł Zdrowie umysłu Miralo, Suplement diety wspomagający odporność na stres, 20 kapsułek 20,99 zł Najczęstsze objawy nerwicy w ciąży to: silny lęk, ciągłe poczucie zagrożenia, ciągłe napięcie nerwowe, problemy ze snem, ataki paniki, nudności i wymioty, kołatanie serca, drżenie dłoni i nóg, ataki duszności, zawroty głowy, bóle stawów, huśtawki nastrojów, bóle w klatce piersiowej, rozszerzenie źrenic, tachykardia (częstoskurcz). Oczywiście, nie wszystkie symptomy nerwicy muszą występować u jednej osoby. Nerwica w ciąży – wpływ na dziecko i mamę Wbrew pozorom, krótkotrwały stres nie wpływa szkodliwie na rozwój płodu. Gorzej, jeżeli niepokój, napięcie psychiczne, jak również i lęki odczuwane są non stop. Wówczas czynniki te niekorzystnie oddziałują zarówno na zdrowie matki, jak i dziecka. Silna nerwica w ciąży sprawia, że zwiększa się u kobiety wytwarzanie epinefryny, katecholamin, kortyzolu oraz norepinefryny. Są to hormony stresu, produkowane w nadnerczach. Podwyższają one poziom ciśnienia oraz stężenie glukozy we krwi, zwiększają napięcie mięśniowe, przyspieszają pracę serca, spowalniają działanie jelit oraz pobudzają układ nerwowy. Kobieta nie może się wówczas zrelaksować. W okresie ciąży czasem trudno określić, które objawy są efektem jej samej, a które wynikają z nerwicy. Tymczasem zaburzenie to negatywnie wpływa na pracę układu hormonalnego, nerwowego, jak również immunologicznego. Oznacza to, że osłabia się wówczas odporność i zwiększa się prawdopodobieństwo złapania infekcji, które mogą zagrażać płodowi. W krwi kobiety krąży wówczas adrenalina oraz kortyzol, powodujące uczucie lęku i niepokoju. Wspomniane już katecholaminy i kortykosterydy także nie pozostają bez wpływu na rozwój dziecka. Zwiększa się wówczas ryzyko powikłań ciążowych. Co więcej, płód może być przez to niedotleniony, a dziecko – urodzić się z niską masą urodzeniową. W skrajnych przypadkach może dojść do poronień. Nerwica w ciąży – jak sobie radzić? Leczenie nerwicy w ciąży jest trudne. Wynika to z tego, że normalnie leczy się to zaburzenie przy wykorzystaniu silnych środków. Niestety, mogą one negatywnie wpłynąć na rozwój dziecka. Co więcej, niektóre z nich powinno się przyjmować dopiero po okresie karmienia. Ważna jest tu zatem współpraca ginekologa z psychiatrą, którzy powinni się ze sobą skonsultować. Może się zdarzyć też, że pomimo iż odradzane jest przyjmowanie leków w okresie ciąży, będzie to po prostu konieczne. Na rynku nie ma obecnie środków psychiatrycznych, które byłyby w pełni bezpieczne dla dziecka. Dlatego często zalecana jest pacjentkom psychoterapia, zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży, kiedy kształtują się narządy wewnętrzne dziecka. Co zatem brać w przypadku nerwicy w ciąży? Jeżeli nie da się obejść bez leków, zaleca się jak najsłabsze środki i w jak najmniejszych dawkach. Warto dodać, że niektóre kobiety w ciąży decydują się w przypadkach stresowych zredukować napięcie papierosami i alkoholem. To z kolei może przyczynić się do alkoholowego zespołu płodowego FAS. Należy uważać również na zioła – wiele z nich może spowodować uszkodzenie płodu. Wyjątkiem od reguły jest melisa, które ma właściwości relaksacyjne i która zalecana jest zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży – wówczas może nie tylko dobrze wpłynąć na nerwy, ale również na problemy żołądkowo-jelitowe ciężarnej. Nerwica a zajście w ciążę Okazuje się, że zaburzenia psychiczne, w tym również nerwica, mogą utrudniać zajście w ciążę. Naukowcy dowiedli, że u kobiet, u których ilość enzymu alfa-amylazy związanego ze stresem jest wysoki, szansa na urodzenie dziecka jest mniejsza niż u tych, u których jego stężenie jest niskie. Stres związany z nerwicą wpływa również na zwiększoną produkcję prolaktyny, która czasem uniemożliwia zajście w ciążę. Warto dodać, że problemy z zajściem w ciążę mogą wynikać również z jakości nasienia mężczyzny. Jak twierdzą naukowcy z Mailman School of Public Health Uniwersytetu Columbia oraz Rutgers School of Public Health, na jej obniżenie wpływa stres. Jeżeli mężczyzna jest długotrwale narażony na czynniki stresogenne i np. choruje na nerwicę, w jego spermie znajduje się mniejsza liczba plemników. Źródła: Natalia Suchocka Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Stres jest zjawiskiem subiektywnym i może być definiowany jako fizyczne oraz psychiczne reakcje na sytuację, w których ciężko poradzić sobie z danym problemem. Jedną z trudniejszych sytuacji, a więc potencjalnie stresowych, jest ciąża. Ciąża to czas wielkich zmian, również w dotychczasowym życiu, które będzie musiało zostać zrekonstruowane, gdyż pojawi się nowy członek rodziny. Ciąża i poród to osobiste wyzwania przed kobietą, w organizmie której zachodzą różne przemiany, np. hormonalne. U wielu kobiet, które dowiadują się, że są w ciąży, pojawia się szereg wątpliwości i obaw. Czy urodzę zdrowe dziecko? Jak wychowam takiego maluszka? Jak sobie poradzę? Stres nasila się jeszcze bardziej, kiedy kobieta stoi przed koniecznością samotnego macierzyństwa. Wątpliwości w czasie ciąży to zupełnie naturalne reakcje na nową, nieznaną dotąd, sytuację. Jak stres wpływa na ciążę? spis treści 1. Stres a ciąża 2. Skutki stresu w ciąży 3. Stres w ciąży a zdrowie dziecka 1. Stres a ciąża Krótkotrwały i lekki stres nie jest szkodliwy dla zdrowia mamy ani dziecka. Jednak kiedy sytuacje stresowe mają charakter długotrwały i intensywny, konsekwencje doświadczanego stresu mogą mieć szkodliwy wpływ zarówno dla zdrowia kobiety ciężarnej, jak i płodu. Somatyczne objawy stresu są tak naprawdę pewnym atawizmem– biologicznym mechanizmem przetrwania, który pomagał przygotować fizycznie naszych przodków do ucieczki przed niebezpieczeństwem albo walki z agresorem. Stąd u zestresowanych osób można zaobserwować takie reakcje, jak: przyspieszone bicie serca, wzrost ciśnienia krwi, wzrost napięcia mięśniowego, rozszerzenie źrenic, pocenie się czy zmniejszona perystaltyka jelit. Zobacz film: "Cała prawda o multiwitaminach" O ile hormonalne i biochemiczne reakcje organizmu na sytuacje stresowe doświadczane w ciąży nie niosą żadnych negatywnych konsekwencji w krótkim czasie, o tyle długotrwały stres jest już potencjalnie niebezpieczny. Szczególnie negatywne skutki dla rozwoju płodu ma stres przeżywany przez matkę w pierwszym trymestrze ciąży, kiedy to kształtują się narządy wewnętrzne maluszka. Stres osłabia odporność matki, stąd także większa podatność na przeziębienia i grypę, których powikłania mogą być niebezpieczne dla ciąży. Przedłużone okresy stresogenne wpływają również na wysokie ciśnienie krwi, choroby serca, stany lękowe i depresję. Należy pamiętać, że hormony stresu (np. kortyzol, adrenalina, noradrenalina) krążą w krwiobiegu każdego człowieka nieustannie. Kiedy ich stężenie jest jednak zbyt wysokie, odczuwa się silny lęk. Dodatkowo dziecko w łonie matki doświadcza prawdziwej inwazji katecholamin i kortykosterydów. Co to oznacza dla zdrowia płodu? 2. Skutki stresu w ciąży Wyniki badań dotyczących wpływu stresu na ciążę wskazują, że choć w krótkim czasie stres nie wpływa na rozwój dziecka, to jednak trwałe i długie okresy silnego stresu mogą zwiększyć ryzyko porodu przedwczesnego oraz powikłań ciążowych. Zatem, jeśli czujesz się szczególnie zestresowana w ciąży, należy odwiedzić swoją położną i zakomunikować problem. Ponadto przewlekły stres w ciąży może skutkować poronieniem, gdyż adrenalina wywołuje skurcze macicy. Notuje się też, że noworodki matek, które w czasie ciąży przeżywały długotrwałe stresy, mają niższą masę urodzeniową, gdyż hormony stresu obkurczają naczynia krwionośne, które doprowadzają substancje odżywcze i tlen przez łożysko do płodu. Noworodki mogą być również bardziej rozdrażnione, płaczliwe, a ich układ nerwowy jest gorzej rozwinięty, co skutkuje w przyszłości opóźnionym tempem rozwoju zdolności motorycznych. Uważa się, że wiele negatywnych zależności między stresem a zdrowiem powstaje w rzeczywistości na skutek niekonstruktywnych metod walki ze stresem, a nie bezpośrednio w wyniku doświadczanego stresu. Częste reakcje na stres, niestety nawet u kobiet ciężarnych, to palenie tytoniu, nadużywanie kawy, picie alkoholu, pomijanie posiłków lub nieprawidłowa dieta (jedzenie fast foodów). Zachowania te, zamiast pomóc, eskalują napięcie psychiczne, a nie zapominajmy, że dobre praktyki zdrowotne mają kluczowe znaczenie dla matki i dziecka. 3. Stres w ciąży a zdrowie dziecka Źródłem stresu dla wielu kobiet w ciąży są obawy dotyczące utraty pracy, zdrowia noworodka oraz tego, jak sobie z tym wszystkim poradzić, kiedy już na świecie pojawi się mały bobas. Jeśli czujesz się nadmiernie zestresowana, a dodatkowo nie możesz liczyć na wsparcie ze strony partnera (ojca dziecka) czy rodziny, powinnaś odwiedzić lekarza i omówić z nim swoje wątpliwości. Z pewnością udzieli ci porad oraz doradzi skuteczne metody walki ze stresem dla kobiet w ciąży. Nie zapominaj, że ciąża jest cudownym czasem i powinnaś polubić stan błogosławiony, w jakim się znajdujesz. Odżywiaj się regularnie i zdrowo, gdyż twoje ciało potrzebuje wartościowych składników, aby wykarmić rozwijające się w tobie nowe życie. Nie zapominaj o ćwiczeniach, oczywiście specjalnie dostosowanych dla kobiet ciężarnych. Pamiętaj, że dbając o siebie i stosując właściwą dietę, zapewniasz swojemu dziecko to, czego ono teraz najbardziej potrzebuje, aby zdrowo się rozwijać. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Kamila Drozd Psycholog społeczny, autorka wielu publikacji dotyczących rozwoju osobistego oraz warsztatów z doradztwa zawodowego i komunikacji międzypłciowej. Stres jest częścią życia codziennego. Objawy stresu dotykają każdego, niezależnie od płci, wieku, czy poziomu zamożności. Stres spełnia pozytywne funkcje, o czym często zapominamy – zwraca naszą uwagę na możliwe zagrożenia i mobilizuje nas do podejmowania wyzwań. Jednak nadmierny stres może stanowić problem, ponieważ istnieje wiele jego negatywnych fizycznych i psychicznych skutków. Zapisz się na bezpłatną konsultację psychologiczną Czym jest stres? Mamy trzy rodzaje podejść do definiowania stresu: Stres rozumiany jako rodzaj sytuacji zewnętrznej (z określonymi właściwościami) Stres rozumiany jako reakcje wewnętrzne człowieka (przeżycia, odczuwane emocje) Stres rozumiany jako relacja między sytuacji zewnętrznymi a wewnętrznymi cechami człowieka Współcześnie świat psychologiczny najbardziej skłania się ku trzeciemu podejściu. Jednym z najpopularniejszych przedstawiciela tego sposobu rozumowania jest Richard Lazarus, autorytet w dziedzinie psychologii stresu. Lazarus jest autorem transakcyjnej teorii stresu psychologicznego. Zgodnie z jej założeniami człowiek wchodzi w relację z otoczeniem, nieustannie je oceniając (to właśnie Lazarus nazywa transakcją z otoczeniem). Szczególnie oceniane są te elementy otoczenia, które mają wpływ na dobrostan człowieka. Ocena relacji może być: bez znaczenia sprzyjająco-pozytywna stresująca Stres – definicja „Stres to określona relacja między osobą a otoczeniem, która oceniana jest przez osobę jako obciążająca lub przekraczająca jej zasoby i zagrażająca jej dobrostanowi”. Ocena relacji będzie więc zakwalifikowana jako stresująca, jeśli człowieka spotyka sytuacja, którą postrzega jako przerastającą jego możliwości lub niebezpieczną. Jak radzić sobie ze stresem Skąd się bierze stres? Przyjrzyjmy się dokładniej ocenianiu sytuacji jako stresowej. Po pierwsze – mówimy tu o ocenie, a więc nadawaniu subiektywnej wartości. Znaczy to, że istnieją duże różnice między ludźmi, w zakresie tego co dla nich jest stresujące. Zarówno obiektywnie niegroźne sytuacje mogą być przez niektórych postrzegane jako stresujące, jak i sytuacje obiektywnie groźne mogą u niektórych stresu nie powodować (znaczyć to będzie po prostu, że czynniki sytuacyjne zostały nietrafnie ocenione). Jakiego rodzaju sytuacje są oceniane jako stresujące? Te, które są postrzegane jako: Krzywda lub strata: odnosi się do dokonanych już szkód, np. porzucenie przez partnera, towarzyszą im emocje: złości, smutku, żalu 2. Zagrożenie: odnosi się do prawdopodobieństwa wystąpienia krzywdy lub straty (które jeszcze nie nastąpiły), np. kłótnie z partnerem zwiastujące rozstanietowarzyszą im emocje: strachu, lęku, zmartwienia 3. Wyzwanie: w tym przypadku możliwa jest zarówno strata, jak i zysk, np. rozmowa rekrutacyjna towarzyszą emocje: negatywne (strach, lęk, zmartwienie) i pozytywne (nadzieja, zapał, podniecenie) Umów się na bezpłatną konsultację online Czym są stresory? Te sytuacje (bodźce, elementy otoczenia), które powodują stres, w psychologii nazywane są stresorami. Choć dla każdego człowieka inny zestaw elementów będzie stresorami, możemy wyróżnić kilka ogólnych podziałów stresorów. Pierwszy podział dotyczy siły i zakresu oddziaływania stresora. Wyróżniamy: Najsilniejsze: katastrofy i dramatyczne wydarzenia Przykłady: wojny, klęski żywiołowe, dramaty obejmujące całe grupy ludzi, te stresory są uniwersalne – niezależnie od różnic indywidualnych, żaden człowiek ich doświadczający nie pozostanie wobec nich obojętnysą zagrożeniem wobec najbardziej podstawowych potrzeb (np. bezpieczeństwa)trudno się do nich przygotować i im zapobiec, często są nagłe i losowe, a jednostka nie ma wpływu na ich przebiegczęsto przybierają charakter traumy, czyli urazu psychicznego o przykrych i często bardzo poważnych konsekwencjach 2. Średniego natężenia: poważne wyzwania i zagrożenia, zmiany życiowe Przykłady: śmierć partnera, rozwód, kara pozbawienia wolności, śmierć bliskiej osoby, utrata pracy, zawarcie małżeństwa (choć jest to pozytywne wydarzenie, niewątpliwie wiąże się z pewnym stresem) są to sytuacje, które stawiają przed człowiekiem konieczność dostosowania się do nowych warunków (wymagań) 3. Najsłabsze: codzienne drobne utrapienia Przykłady: niemożność znalezienia potrzebnego przedmiotu (np. kluczy, dokumentów), kłótnie, przeciwności losu i tak zwana złośliwość rzeczy martwych (np. korki, psujące się urządzenia), choć mogą wydawać się błahe, zdecydowanie występują naczęściej z wszystkich typów, więc powodują łącznie najwięcej stresu Innym rozróżnieniem jest podział stresorów ze względu na czas ich działania. Wyróżniamy: Stresory jednorazowe: zajmują jednorazowo określony czas, po czym ich oddziaływanie się kończy, na przykład wizyta u lekarzaStresory cykliczne: występujące regularnie co jakiś czas, na przykład coroczne spotkania raportowe w pracyStresory chroniczne: działają praktycznie bezustannie przez długi czas, na przykład nieudany związekCiągi wydarzeń stresowych: stresory na tyle silne, że pociągają za sobą konieczność kolejnych stresujących zmian, na przykład rozwód może pociągać za sobą przeprowadzkę, poszukiwanie nowej pracy itp. Ciekawa teoria autorstwa dr Soni Lupien pozwala lepiej zapamiętać i zrozumieć ogólne zasady klasyfikowania czegoś jako stresor. Pierwsze litery tych kryteriów tworzą akronim NUTS (ang. to go nuts – oszaleć, wkurzyć się). Zgodnie z tą teorią stres wywołują te czynniki, które: N (novelty) – są nowością. Stresuje nas to, czego wcześniej jeszcze nie doświadczyliśmy (np. pierwszy dzień w nowej pracy)U (unpredictability) – są nieprzewidywalne. Stresuje nas to, czego przebiegu nie możemy przewidzieć (dlatego tak wielu ludzi stresują wszelkie niespodzianki)T (threat to the ego) – są zagrożeniem dla ego. Stresuje nas to, że nasza samoocena i postrzeganie nas przez innych może ulec pogorszeniu – np. poprzez wygłupienie się na wystąpieniu publicznymS (sense of control) – nie podlegają naszej kontroli. Stresuje nas to, że nie mamy kontroli nad przebiegiem danej sytuacji i jej rozwiązanie nie zależy od nas wcale lub w bardzo małym stopniu (np. utknięcie w korku przed ważnym spotkaniem). Po co nam stres? Stres nie istnieje tylko po to, by utrudniać nam życie. Wręcz przeciwnie – jest naturalną reakcją organizmu, mającą usprawniać nasze funkcjonowanie. Prześledźmy, co dzieje się w organizmie, gdy w naszym otoczeniu pojawi się stresor. W momencie zauważenia potencjalnego zagrożenia (lub wyzwania) następuje kaskada zmian w układzie nerwowym, sercowo-naczyniowym, hormonalnym i immunologicznym. Po pierwsze, uwalniane są hormony stresu, aby udostępnić zasoby energii do natychmiastowego wykorzystania przez organizm. Po drugie, pojawia się nowy sposób dystrybucji energii w organizmie. Mianowicie, energia jest kierowana do tkanek, które stają się bardziej aktywne podczas stresu (przede wszystkim do mięśni szkieletowych i mózgu). Energia jest następnie dystrybuowana do narządów, które jej najbardziej potrzebują, poprzez podniesienie poziomu ciśnienia krwi. Serce zwiększa ciśnienie krwi poprzez wzrost częstości akcji serca i zwiększenie objętości ilość krwi pompowanej przy każdym pojedynczym uderzeniu serca. Następuje zwężenie naczyń krwionośnych, a co za tym idzie – wzrost ciśnienia krwi (działa to tak samo, jak wtedy, gdy zwężamy wąż ogrodowy przyciskając jego końcówkę, zwiększając tym samym ciśnienie wydostającej się z niego wody). Z perspektywy ewolucji, wszystkie te mechanizmy mają ułatwić poradzenie sobie ze stresem zgodnie z reakcją „walcz lub uciekaj”. Mechanizm „walcz lub uciekaj” reprezentuje wybory, które mieli nasi praprzodkowie w obliczu niebezpieczeństwa w swoim otoczeniu. Mogli albo podjąć walkę, albo uciekać. W obu przypadkach fizjologiczna i psychologiczna reakcja na stres przygotowuje ciało do reakcji na niebezpieczeństwo. Jest to nasza spuścizna po przodkach – dlatego nawet w sytuacjach stresu psychologicznego, który nie prowadzi do walki wręcz ani fizycznej ucieczki – nasz organizm i tak przygotowuje mięśnie i rozprowadza energię w taki sposób, abyśmy mogli się bronić, atakować wroga lub jak najszybciej uciec. Objawy stresu Stres nie jest tylko „wrażeniem” psychicznym, ale powoduje też szereg zmian w organizmie – głównie poprzez wzmożenie wydzielania niektórych hormonów (np. kortyzol, adrenalina). To właśnie przez te fizjologiczne reakcje możemy zauważyć objawy fizyczne, takie jak: przyspieszony oddechprzyspieszona akcja sercaprzyspieszona przemiana materiiwzrost ciśnienia krwinadmierna potliwośćspięcie mięśnitiki nerwowebezsennośćzmiany w apetycie (jego wzmożenie lub obniżenie) Poza tymi fizjologicznymi reakcjami, objawy stresu są widoczne także w przejawianym zachowaniu i odczuwanych emocjach. Można zaobserwować na przykład: niepokójzłośćroztargnienieagresywne zachowaniaproblemy z koncentracjąutrudnione podejmowanie decyzjiwahania nastroju Więcej o objawach nerwicy Skutki odczuwania stresu Bardzo intensywne stresory (na przykład o charakterze katastrof, takich jak klęski żywiołowe) lub chroniczne przeżywanie stresu może prowadzić także do poważnych konsekwencji psychicznych, a nawet zaburzeń. Nadmiar stresu może prowadzić na przykład do: zaburzeń lękowych (nerwic), depresji, uzależnień (na przykład od leków, narkotyków, alkoholu). Możliwe jest także zwiększenie podatności na choroby takie jak nadciśnienie tętnicze, migreny lub zwiększać szanse na zawał. Jednym z zaburzeń najściślej związanych ze stresem jest zespół stresu pourazowego (PTSD – Posttraumatic Stress Disorder). Charakteryzuje się szeregiem uporczywych objawów przeszkadzających w normalnym codziennym funkcjonowaniu, na przykład: powtarzające się i natrętne, niepokojące wspomnienia o traumatycznym wydarzeniu, powtarzające się koszmarne marzenia o tym wydarzeniuintensywna reaktywność psychologiczna i fizjologiczna po ekspozycji na sygnały przypominające zdarzenie traumatyczneunikanie myśli, rozmów i wszelkich elementów przypominających o traumatycznym wydarzeniupoczucie skróconej przyszłościtrudności z zasypianiemdrażliwość lub wybuchy gniewutrudności z koncentracją Zespół stresu pourazowego występuje po doświadczeniu bardzo trudnych wydarzeń i wymaga pomocy specjalisty. Nie da się określić kto i w jakiej sytuacji doświadczy tego zaburzenia – różnice indywidualne są zbyt duże. Z doświadczeń klinicznych wiadomo jednak, że z zespołem stresu pourazowego borykają się np. ofiary gwałtu, świadkowie wypadków lub ofiary przemocy. Jak stres wpływa na nasz organizm? Układ kostno-mięśniowy Kiedy się stresujemy, mięśnie napinają się. Napięcie mięśni jest odruchową reakcją na stres – jest to sposób, w jaki ciało próbuje chronić swoje najważniejsze organy przed urazami i bólem. Gdy mięśnie są napięte przez długi czas, może to wywołać inne reakcje organizmu, a nawet zaburzenia. Na przykład migrenowy ból głowy może być związany z przewlekłym napięciem mięśni w okolicy ramion, szyi i głowy. 2. Układ oddechowy Stres i silne emocje mogą objawiać się problemami oddechowymi, takimi jak duszność i szybkie oddychanie (ponieważ dochodzi do zwężenia dróg oddechowych między nosem a płucami). W przypadku osób bez chorób układu oddechowego na ogół nie stanowi to problemu, ponieważ organizm może poradzić sobie z tą dodatkową pracą. Jednak stresory psychiczne mogą zaostrzyć problemy z oddychaniem u osób z wcześniej istniejącymi chorobami układu oddechowego, takimi jak astma. 3. Układ sercowo-naczyniowy Ostry stres powoduje wzrost częstości akcji serca i silniejsze skurcze mięśnia sercowego, przy czym hormony stresu – adrenalina, noradrenalina i kortyzol – działają jako przekaźniki tych efektów. Ponadto naczynia krwionośne kierujące krew do dużych mięśni i serca rozszerzają się, zwiększając w ten sposób ilość krwi pompowanej do tych części ciała i podnosząc ciśnienie krwi. Przewlekły stres występujący przez dłuższy czas może przyczynić się do długotrwałych problemów z sercem i naczyniami krwionośnymi. Konsekwentny i stały wzrost częstości akcji serca oraz podwyższony poziom hormonów stresu i ciśnienia krwi mogą mieć negatywny wpływ na organizm. Długotrwały stres może zwiększyć ryzyko nadciśnienia, zawału serca lub udaru mózgu. 4. System endokrynny Chociaż wydzielanie tzw. „hormonów stresu” jest cenne w stresujących lub groźnych sytuacjach, chroniczny stres może skutkować zaburzoną komunikacją między układem odpornościowym a gruczołami dokrewnymi. Ta upośledzona komunikacja może powodować podatność na wiele chorób fizycznych i psychicznych, w tym cukrzycy, otyłości i depresji. 5. Układ pokarmowy Zestresowani ludzie często jedzą znacznie więcej lub mniej niż zwykle. Stres może również utrudniać połykanie pokarmów lub zwiększać ilość połykanego powietrza, co zwiększa odbijanie, gazowanie i wzdęcia. Silny stres może nawet wywołać nudności i wymioty. Może też wpływać na szybkość ruchu pokarmu w organizmie, co może wywołać biegunkę lub zaparcia. 6. System nerwowy Przewlekły stres może skutkować długotrwałym wycieńczeniem organizmu. Nie jest najważniejsze to, co chroniczny stres wywołuje w układzie nerwowym, ale o to, jak ciągła aktywacja układu nerwowego wpływa na inne układy ciała, którymi zarządza. 7. Męski układ rozrodczy Przewlekły stres może wpływać na produkcję testosteronu, powodując spadek popędu seksualnego, a nawet może powodować zaburzenia erekcji lub impotencję. Stres może również negatywnie wpływać na produkcję i dojrzewanie plemników, powodując trudności u par, które próbują począć dziecko. 8. Żeński układ rozrodczy Stres może wpływać na miesiączkę na kilka sposobów – wysoki poziom stresu może być związany z nieobecnymi i nieregularnymi cyklami miesiączkowymi, a także bardziej bolesnymi miesiączkami. Może również negatywnie wpłynąć na zdolności rozrodcze kobiety, przebieg jej ciąży i samopoczucie po porodzie. Niestety stres kobiety w ciąży może też negatywnie wpływać na rozwój płodu i zakłócać tworzenie więzi z dzieckiem po porodzie. Wszystko o nerwicy lękowej Zapobieganie stresowi Jak wiemy z definicji stresu, jest to odczucie zależne od subiektywnej oceny, a więc istnieją bardzo duże różnice między pojedynczymi osobami w zakresie jego przyczyn. Z tego powodu trudno sformułować uniwersalne wskazówki unikania stresu. Mimo to, są pewne ogólne zasady, które zmniejszą prawdopodobieństwo wystąpienia niektórych stresorów lub zwiększą naszą odporność na ich działanie. Umiejętne zarządzanie stresem może pomóc w: usunięciu źródła stresuzmianie sposobu postrzegania stresującego wydarzenia (na subiektywnie mniej stresujące)zmniejszenie wpływ stresu na twoje samopoczucie, ciało i zdrowie 1. Umiejętne zarządzanie czasem i priorytetami Bardzo często sytuacjom stresowym moglibyśmy zapobiec, gdybyśmy lepiej organizowali własny czas i priorytety. Na pewno niejednokrotnie zdażyło Ci się odwlekać jakieś ważne zadanie (np. napisanie pracy do szkoły, wykonanie zadania służbowego, załatwienie spraw formalnych), do takiego momentu, w którym generowało ono bardzo dużo stresu. Aby uniknąć takich sytuacji warto działać proaktywnie – zawczasu nauczyć się skutecznie planować najbliższą przyszłość (np. w skali tygodnia lub miesiąca), tak, aby jak najrzadziej stresowały Cię rzeczy, które mogłeś zrobić wcześniej, bardziej odprężony. 2. Rozmawianie o emocjach Rozmowa o emocjach pomaga nam na wiele sposobów – czujemy wsparcie i zainteresowanie drugiej osoby, możemy „wyrzucić” z siebie część napięcia, a często także rozmowa pomaga nam samym zrozumieć jakie jest prawdziwe źródło odczuwanego stresu. Warto mieć swoją „sieć wsparcia” w postaci rodziny lub przyjaciół i nie próbować radzić sobie ze wszystkim samodzielnie. Być może ktoś bliski, patrząc na Twój problem z zewnątrz, będzie potrafił nawet zasugerować rozwiązanie, na które wcześniej nie wpadłeś. 3. Znalezienie czynności pozwalających na obniżenie napięcia Z pewnością jest coś, co Cię odpręża – a jeśli jeszcze tego nie znalazłeś, warto spróbować nowych rzeczy i tego poszukać. Dla niektórych są to czynności spokojne i relaksujące (np. długa kąpiel, czytanie, oglądanie filmów, drzemka), a dla innych wręcz przeciwnie – są to dynamiczne aktywności pozwalające się „wyładować” (np. uprawianie sportu). Niezależnie od tego, co pozwala Ci się odstresować, warto mieć coś takiego w zanadrzu i korzystać z tej opcji. 4. Zadbanie o odpoczynek Jest to szczególnie ważne, jeżeli z jakiegoś powodu przeżywasz w swoim życiu chroniczny stres (np. przez przepracowanie, nieudany związek lub trudną sytuację materialną). Aby być odporniejszym na stres i zminimalizować negatywny wpływ życia w ciągłym napięciu na ciało, trzeba odpowiednio dużo odpoczywać. Tyczy się to zarówno snu, jak i dnia wolnego raz na jakiś czas. Może wydawać się, że odpoczynek sprawi, że odroczymy rozwiązanie problemu, a przez to zwiększymy poziom stresu. Jest to zgubne myślenie. Pomyśl raczej, że nawet krótki odpoczynek sprawi, że potem będziesz mógł uporać się ze stresem szybciej i skuteczniej. 5. Aktywność fizyczna i dieta Jak już wiesz, stres to sprawa nie tylko psychiki, ale także reakcji całego organizmu. Dlatego warto wzmacniać swój organizm, zwiększając tym samym odporność na negatywne skutki stresu. Dodatkowo aktywność fizyczna pozwoli Ci „rozładować” skumulowane w Tobie napięcie. 6. Podnoszenie własnych kwalifikacji Jeśli wiesz jaki typ sytuacji Cię często stresuje (np. wystąpienia publiczne, sprawdziany, rozmowa z nieznajomymi) – warto podnosić swoje kwalifikacje w tych dziedzinach. Dzięki temu w przyszłości, gdy znowu staniesz przed taką sytuacją, będziesz czuć się pewniej, a poziom stresu będzie mniejszy. 7. Ograniczenie pobudzających używek Stres jest wystarczająco pobudzający – wprowadzając do swojego organizmu dodatkowo kofeinę, alkohol, nikotynę lub inne pobudzające składniki, tylko wzmocnisz objawy stresu. Ciekawe jest, że osoby np. uzależnione od papierosów czują w sytuacji stresowej, że aby obniżyć poziom stresu muszą zapalić. W efekcie przynosi to przeciwny skutek – nikotyna pobudza, zwiększa tętno i pogarsza objawy stresu. 8. Ograniczenie stresorów Być może nie jest to odkrywcze, ale żeby zapobiegać nadmiernemu stresowi, należy unikać niepotrzebnych stresorów. Stresu samego w sobie nie unikniesz – pojawi się on niezależnie od wykonywanego zawodu, statusu związku, czy zawartości portfela. Po co więc dodawać sobie kolejnych powodów do zmartwień? Postaraj się przyjrzeć, co stresuje Cię w Twoim życiu i stopniowo eliminować te czynniki, które nie są koniecznym elementem Twojej codzienności. Jeśli stresuje Cię rozmowa z jakimś znajomym – po prostu ogranicz z nim kontakty. Stresuje Cię Twoja praca? Może warto pomyśleć o jej zmianie lub o rozmowie z przełożonym na temat zmian w Twoich obowiązkach. Jak możesz sobie pomócPodsumowanie Wszyscy doświadczamy stresu niezależnie od tego, czym zajmujemy się w życiu. Stres jest normalną reakcją zmiany zachodzące w otoczeniu. Stres wpływa na nasze: emocje: powodując lęk, napięcie, drażliwość, gniew, a nawet prowadząc do depresjimyślenie: obniża koncentrację, utrudnia zapamiętywanie i podejmowanie decyzjizachowanie: powoduje podatność na uzależnienia, bezsenność, skłonność do agresywnych i ryzykownych zachowań. Skutki stresu mogą być pozytywne i mobilizujące. Jednak stres, szczególnie bardzo silny lub przewlekły może wpływać bardzo negatywne, a nawet przyczyniać się do chorób i zaburzeń psychicznych. Źródła A. Kacprzyk-Straszak, A. Pawlak, K. Kucharczyk, Zaburzenia lękowe – rzeczywistość obok nas, Beskidzkie Dziedzictwo V, Wydawnictwo Scriptum., Łodygowice 2017 J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki, tom III, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne DSM-IV-TR Classification. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition, Text Revision (DSM-IV-TR), Ostrowska M., Michcik A., Stres w pracy – objawy, konsekwencje, przeciwdziałanie, Bezpieczeństwo Pracy. Nauka i Praktyka, Rocznik 2014, tom nr 5, Schneiderman N, Ironson G, Siegel SD. Stress and Health: Psychological, Behavioral, and Biological Determinants. Annual Review of Clinical Psychology. 2005;1(1) Polecane artykuły

stres w ciąży przez partnera